<<    VI-x-8 = VII-ah Berend Jan Montizaan (1926-1991)  >> Mijn vader Berend Jan (Berend -spreek uit Beernd-, Bé, Ben) was de jongste zoon. Hij werd genoemd naar een broer van zijn moeder, die ik nog heb gekend als "ome Beernd-oom", en die -net als hijzelf later- een oog miste. Als 10-jarige verloor hij zijn vader, zijn oudste broer stond toen al op het punt te trouwen. Hij werd automonteur, en werkte in Vaassen, tot hij in 1947 als dienstplichtig soldaat naar Nederlands Indië moest. In 1948 raakte hij daar gewond, waarbij hij een oog verloor, zodat hij eerder terugkeerde dan de meeste andere jongens. Daarna kreeg hij werk als magazijnbediende in legerplaats Hattem, en trouwde in Epe met mijn moeder, Maria van Vemde (Marie, Marietje), dochter van Hendrikus van Vemde en Klaasje van Vemde (een volle neef en nicht van elkaar), met wie hij al verkering had voordat hij naar Indië vertrok. Zij was winkelbediende bij een kruidenierswinkel. Ze woonden eerst een tijdje naast mijn grootouders; toen mijn vader werk vond bij legerplaats Soesterberg verhuisden ze voor een aantal jaren naar Amersfoort, 3-hoog in een flatje. Maar mijn moeder had heimwee, en nadat mijn zus en ik waren geboren keerden we terug naar Epe. Mijn vader ging werken bij ijzergieterij Vulcanus in Vaassen, als planner en arbeidsanalist. Nadat hij door zijn ziekte vervroegd was gestopt met werken, kwam hij door zijn genealogisch onderzoek zo vaak bij het gemeente-archief in Epe, dat hij er uiteindelijk nog een tijdje vrijwilligerswerk deed, hij rubriceerde er oude foto's. Hij overleed kort voor de geboorte van onze zoon Berend Sebastiaan (Bas), die deels naar hem is genoemd.